Przemęcki Park Krajobrazowy utworzono w listopadzie 1991r. w celu ochrony i zachowania jednego z najciekawszych fragmentów krajobrazu polodowcowego w Wielkopolsce i Ziemi Lubuskiej. Całkowita powierzchnia parku wynosi 22 344 ha, obejmując swoim zasięgiem, na terenie Wielkopolski gminy: Wijewo, Przemęt, Włoszakowice, Śmigiel, oraz Święciechowę. Część parku, a dokładniej 2 894 ha leży po stronie naszej gminy - Wschowa.
Malowniczy krajobraz powstałego Przemęckiego Parku Krajobrazowego zawdzięczamy zlodowaceniu Północno - Polskiemu, które miało miejsce ponad 15 tys. lat temu. Idący lądolód zatrzymał się na dwóch liniach: Zielona Góra – Leszno – Żerków oraz Września – Konin – Gostynin. Topniejące wody lodowca dały początek licznym jeziorom. W obszarze parku mamy ich aż 24, o łącznej powierzchni 1400 ha. Są to przeważnie jeziora rynnowe, połączone między sobą licznymi ciekami wodnymi. Jeziora można zakwalifikować do płytkich, o przeciętnej głębokości od 1,9 m do 6,5 m. Najgłębsze jest jezioro Lgińsko (16,9 m) oraz Jezioro Dominickie (17,1 m).
Największe pod względem wielkości są jeziora: Przemęckie, Dominickie i Wieleńskie. Ponadto powstały malownicze wzniesienia porośnięte różnymi lasami. Kompleksy leśne zajmują znaczną część Przemęckiego Parku Krajobrazowego, aż 40% powierzchni. Na obszarze parku znajdują się 3 rezerwaty przyrody, jeden ścisły - „Torfowisko nad Jeziorem Świętym”, oraz rezerwaty częściowe - „Jezioro Trzebidzkie”, „Wyspa Konwaliowa”.
Przemęcki Park krajobrazowy i część terenów pól i lasów objęta jest europejską siecią obszarów specjalnej ochrony Natura 2000 „Pojezierze Sławskie”. Kolejnymi atrakcjami jest wielobarwna geometria pól oraz liczne głazy narzutowe, kamienie polne.
W parku występują rzadkie, chronione okazy fauny i flory. Osobliwością lasów okolic Wschowy jest bardzo rzadki chrząszcz – jelonek rogacz, bytujący na wiekowych dębach.
Lgińskie jeziora wraz z kanałem „Stara rzeka” kształtują wodno - błotne środowisko z rozległymi torfowiskami. To właśnie tam gnieździ się coraz rzadziej spotykany w Polsce bekas kszyk. Spośród flory kwitnącej możemy wymienić takie gatunki jak: grążel żółty, czermień błotna, grzybień biały, łączeń baldaszkowy, kaczeniec.
Wzdłuż cieków wodnych można napotkać największego gryzonia – bobra europejskiego. Pomiędzy jeziorem Dąbie, a Małym Lginiem powstał kompleks stawów, który dodatkowo wzbogaca te siedlisko. Jest to miejsce, w którym gnieździ się gęś gęgawa, gągoł, kaczka głowienka. Tam odpoczywają ptaki w trakcie wiosenno – jesiennych wędrówek. Łąki zachwycają mnogością gatunkową roślin i żerujących na nich owadów.
Na szczególną uwagę zasługują okolice Konradowa. W starych alejach wierzb głowiastych gniazdują dudki znane z pięknych pióropuszy stawianych na głowie w chwili zaniepokojenia. Łęgoń słynie z „rarytasów” ornitologicznych. Można tam napotkać polującego bielika, którego rozpiętość skrzydeł dochodzi nawet do 2,5m.
